Czas na krótkie podsumowanie Rosji. Spędziłem tu 28 dni. Jechałem koleją transsyberyjską, co zawsze chciałem zrobić, kąpałem się w Bajkale, trochę pochodziłem, trochę pozwiedzałem. Sporo popróbowałem lokalnej kuchni. To z czego się cieszę to, że mój rosyjski osiągnął poziom: „radzę sobie” :D.
Syberia generalnie na plus. Piękna przyroda, ludzie życzliwi choć początkowo zamknięci w sobie. Kultura podobna do polskiej, w końcu słowiańskie narody. W rozmowach czuć, że co innego mówią ich media a co innego nasze. Ale kto wie gdzie jest prawda?
Jeszcze kilka obserwacji:
- Nie wszędzie na Syberii zima straszna. O ile w Irkucku standardowa temperatura to -30 st. C, a sięga nawet -45 st. C, to przy brzegu Bajkał rzadko kiedy spada poniżej -15 st. C. Jezioro oddaje ciepło, które nagromadziło latem.
- Dużo samochód jest sprowadzanych z Japonii, co za tym idzie mają kierownicę po prawej stronie. Utrudnia to wyprzedzanie, ale Rosjanie mówią, że się przyzwyczaili.
- Prawie wszystkie samochody mają automatyczną skrzynie biegów, nawet te leciwe. Nie widzą sensu manualnej skrzyni, skoro ta jest wygodniejsza. Chyba w tej jednej kwestii Europa została z tyłu 😉
- Przy drogach nie ma banerów reklamowych. To na prawdę ulga dla oczu.
- Rosjanie nie piją tak jak się wydaje. Zwłaszcza młode pokolenie stara się chyba obalić ten stereotyp.
- Małe rosyjskie wioski nazywają sisię „derewnie”. I wszystkie domy, również nowe są z drewna. Prawdopodobnie nie brakuje tego surowca w tajdze, jest on stosunkowo tani a do tego dobrze chroni przed zimą.
- Standardowy element wiejskiego krajobrazu to krowy puszczone samopas, często przdchodzące przez ulicę bez większej dbałościno zasady ruchu drogowego.
- Tajga jest obfita w pożywienie, z czego mocno korzystają syberyjczycy. Zbierają grzyby, przeróżne owoce jak jagody czy poziomki. Jedzą również nasiona z szyszki sosny sysyberyjskiej.
- Tajga dostarcza również naturalnej gumy do żucia z żywicy. Podobno wybiela zęby i jest dobra na przeziębienie.
- Niestety głównie niedbalstwo ludzi sprawia, że co roku płoną olbrzymie obszary tajgi. Dym unosi się na wiele setek kilometrów. Ogień zmusza do migracji spore ilości zwierząt.
Chyba tyle. Przede mną Mongolia – stepy, konie, jurty i owcze mięso.